خانهٔ دل سرای جانان من است

خلوت خاص حضرت جان است

بزم عشق است مجلس جانم

ساقیش بندگی جانان است

عشق سر مست توبه ام بشکست

بی گناهم مرا چه تاوان است

درد دردش مدام می نوشم

ذوق مستی جانم از آن است

سخنی خوش به ذوق می گویم

قصه ام داستان مستان است

رندم و ساکن خراباتم

زانکه این گوشه وقف رندان است

نالهٔ عاشقانهٔ سید

بلبل مست گلشن جان است